Bu mizaca sahip kişiler doğru ve yanlışı önemserlerken kurallar onlar için ön plandadır. Bilgiyi önemserler ancak kullanabilirliğini ve faydasını daha çok önemserler. Fayda yoksa o , bilginin gerekliliği onlar için önemsizdir.
Bilgili, dürüst, ölçülü kişileri örnek almaya çalışırlar. Yanlış yapmamak, hatalı olmamak, eksik kalmamak adına sürekli öğrenmeye ve bllmeye çalışan bu çocuklar eksik ve yanlış hissetmeleri durumunda gerginlik hissederler. Duygusal yapıdan ziyade mantıklı açıklamalar onları ikna eder. Doğru ve mükemmel olmak için önemlidir. İradeleri ‘’yapmalıyım ve yapmamalıyım’’ ya da ‘’olmalıyım ve olmamalıyım’’ sözleri ile çalışır. Ebeveynler bu çocuklara kural koymakta zorlanmazken haksız yere eleştirilmek onları kızdırır. İlk model aldıkları kişi olan ebeveynleri ne yaparsa onları yapmaya ihtiyaç duyarlar.
Ebeveynin Rolü
Bir şeyi hatalı ya da eksik yapıyor olmak onlar için kolaylıkla suçluluk duygusu oluşturabilir. Bu nedenle özellikle ebeveynlerinin hata yaptıklarını görmekten hoşlanmazlar. Eğitim hayatlarında da bu kuralcılıkları ölçüsünde bir eğitimci tercih ederler. Kurallara uyumu sayesinde okul hayatlarında çok sorun çıkarmayan çocuklardır.
Rahatsızlıkları yanlış yaptıkları anda başlayan çocukların en büyük kaygısı da hatalı olmaktır. Yanlış yaptıkları anda öfke ve kızgınlık oluşabilir. Bir şeyi tam yapabilmek için öteleme eğilimi gösterirler. Bir şeyi bitirmeden diğerine geçmekte zorluk yaşarlar. Ergenlik ve yetişkinlikte kolay beğenmeyen, eksik ve hatalı noktalara dikkat eden, yargılayıcı ve kınayıcı olabilirler. Anne ve babanın kuralcı kişiliklerinin olması bu çocukları obsesif bir yapıya yönlendirebilir.
Ebeveyn olarak bu mizaca sahip kişiler, kuraldan ziyade rahatlayabilecekleri egzersizlere yönlendirilmelidir. Her insanın hatasının ve kusurunun bulunacağını, sevgi ve takdir görmenin kurallar ile değil duygular ile olduğunu sözcüklerinin alt yapısını oluşturmalıdır. Hatasını doğrudan söylemekten kaçınmalı, kuralları oluştururken dikkatli olunmalıdır. Önemli olan hata yapmak ya da yapmamak değil samimi olan gayret ve çabadır. Yargılamadan önce empati kurulmak için yönlendirilmelidirler. ‘’bence bu olmamış, neden böyle yaptın’’ yerine ‘’ bana sorarsan bir de böyle denemeliyiz, sen ne dersin’’ ya da ‘’sence o şekilde davrandığında arkadaşın ne hissediyordur’’ gibi cümleler ile yönlendirilmelidirler.